คำขอโทษ 1001(เฉพาะเนื้อเรื่อง)

                 กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว โลกของเรายังไม่มีคนอย่างเราๆ อาศัยอยู่หรอก โลกในสมัยนั้นเป็นโลกของเจ้าคำขอโทษและเจ้าให้อภัย หน้าตาของเจ้าคำขอโทษเหมือนเมฆผืนใหญ่ ส่วนหน้าตาของเจ้าให้อภัยเป็นหัวใจดวงโต…

                จะว่าไปมันก็ไม่มีอะไรที่แตกต่างไปจากโลกในสมัยนี้นักหรอก นอกจากที่ว่ามันไม่มีตึกรามบ้านช่อง ไม่มีสิงห์สาราสัตว์ และไม่มีเรา …เมืองของเจ้าคำขอโทษและเจ้าให้อภัยจึงอยู่ในโลกที่มีแต่ต้นไม้ใบหญ้า ทะเล ภูเขา สายลม สายฝน และแสงแดด…

คำขอโทษที่ 1001 (นิทานภาพ)

คำขอโทษที่ 1001 เป็นนิทานภาพที่แต่งขึ้นและวาดเผยแพร่ครั้งแรกที่ kaowjai.com  ปัจจุบันได้ปิดเว็บไซต์ไปแล้ว เลยขอนำมาเผยแพร่ซ้ำทางนี้แทนค่ะ

เรื่องและภาพ โดย : ลลิดา พรหมสาขา ณ สกลนคร